शब्दले साथ दिएनन्, मनले बोलेको सुन्न,
भावनाको बादल छ, तर झरि झर्ने छैन ।
म चाहन्छु तिमीलाई, यो मनको कुनामा,
तर कसरी भनूँ म, यो चञ्चल जुन्को सपना ।
तिमी हाँसेपछि, सारा संसार उज्यालिन्छ,
तर बोल्न खोज्दा यो जिब्रो किन लरखरिन्छ?
म चाहन्छु, तिमी बुझ, यो मौनतामा छोडेर,
माया छ, शब्दको जरुरत बिना देखाएर ।
तिम्रो आँखा हेर्दा, मन मेरो हराउँछ,
तर आँखा जुधाउँदा, हृदय किन ढुक्क बस्दैन?
यो माया उमेरको पहिलो फूलजस्तो,
सुगन्ध छ, तर नाम दिन मन हिच्किचाउँछ ।
म ठूला कुरा गर्न सक्दिनँ, तिम्रो सामु,
तर तिमीलाई खुशी बनाउन हरचोटि प्रयास गर्छु ।
यो सानो मनको कथा, तिमीसँग सुनाउन चाहन्छु,
तर डर छ, शब्दले कमजोर पार्ला भन्ने ।
तिमी नबोल्दा पनि, म तिम्रो मौनता बुझ्छु,
तर मेरो माया बुझ्न, के तिमीलाई समय चाहिन्छ?
कसरी भनूँ माया, यो पहिलो चोटिको,
कि तिमी पनि मप्रति यही भावनाले भरिन्छौ?
तर एउटा आशा छ, तिमीले महसुस गर,
कि यो मन तिम्रो छ, यो माया केवल तिम्रो ।
भनेर भन्छु, माया एउटा साहसको नाम हो,
र म यो साहस बटुल्दै छु, तिमीलाई प्रेमले बाँध्न ।
