२०८१ चैत्र ५, मंगलवार १९:१४

गल्ती मैले गरे या तिमीले गर्यौ, मनको पत्रमा कसले के लेख्यो? साँच्चै त, गल्ती त समयले गर्‍यो, हाम्रो बीच यो […]

हल्लै हल्लाको मेरो देशमा, झुटो र सत्यको गहिरो सम्बन्ध छ । जो कराउँछ, ऊ सत्य ठहर्छ, शान्त बसेको जहिले चुप्पै

सुन्दरता त्यो हो, जो मनमा बस्छ । सुन्दरता त्यो हैन, जुन तस्बिरमा देखिन्छ । यो त भावना हो, जोमनको गहिराइमा

बन्नु छैन मलाइ बाधक तिम्रो जिवनमा, तिमी उड, आफ्नो आकासमा, न रोकिने क्रममा । म एक थोपा पानी, तिमी सागर

चाहन्न म बन्धनमा बाँध्न, तिमीलाइ सिउँदोको सिन्दूरले । प्रेमको मापन कुनै रेखाले, कसरी गर्न सकिन्छ भनेर बुझ्छु । चाहन्न म

जन्म र मृत्यु मात्र एक सत्य हो, यात्रा त केवल माध्यम हो । किन गर्छौ घमण्ड, ए मानव, अन्तिम गन्तव्य

एक्लै थिए म यात्रामा, खाली थिएन् मनका कथा । निशब्द थिएँ, मौन थिएँ, तरभित्र थुप्रै व्यथा । तिमी आयौ अनायासै,

यहाँ लोग्नेमान्छे रुदैनन्, रुनु त कमजोरी हो रे, बलियो बन्नुपर्छ रे, भावनालाई भित्तामा टाँसेर, दर्दलाई मुटुभित्र थुनेर । आँसु? त्यो

आशु त मेरो पनि आउँछ, कहिले एकान्तमा लुकाएर रोएँ होला, कहिले ढोका थुनेर चुपचाप बगाएँ होला, हृदय मेरो पनि छ,